ZAMEK
Ruiny zamku w Owieśnie są jedną z największych atrakcji turystycznych miejscowości. Tym bardziej, że wiąże się z nim niemały kawałek historii.
Według pewnej tradycji już na początku XIII w. miał tu powstać zameczek, zbudowany przez templariuszy, po którym fundamenty widoczne były jeszcze do XIXw. Około XIV w. zbudowano nowy zamek – murowany z kamienia. Otaczał go mór obronny oraz fosa. Być może fundatorem tej budowli był Jarosław z rodu Pogorzelów. Jednak późniejszy właściciel Jan von Pergell sprzedał część dóbr panu von Bock.
Zamek w Owieśnie był trzykrotnie zmieniany. Każda epoka wnosiła nowe ślady w jego wygląd. Rozbudowywano budynki mieszkalne oraz kilkakrotnie restaurowano wieżę. Pierwotnie zamek miał charakter obronny, ale później czasy baroku wprowadziły wiele elementów dekoracyjnych. Założono wokół zamku park, powstała barokowa elewacja, ozdobne bramy, fontanna, a na moście stanęły mitologiczne posągi. Jednak lata później zmieniono układ pomieszczeń, pozbawiając je zabytkowego wystroju.
Po wojnie pozbawiony użytkownika zamek szybko niszczał – rozkradziono stolarkę, zarysowały się mury. W 1964r. runęła wieża. Nabycie zabytku przez Fundację Zamek Chudów przyniosło pozytywne zmiany i nadzieję, że zamek odzyska dawną świetność.
Na teren zamku prowadzą dwie barokowe bramy. Na portalach znajdowały się m.in. herby żyjących tu w XIX w. Seidlitzów, ozdobione pierwotnie figurami i kartuszami herbowymi właścicieli.
Do zamku przylega park i las. Obok znajduje się zespół stawów i zabudowania dawnego folwarku.
Małżeństwo Heleny Karoliny von Nimptsch z Johannem Volframem, zwarte w 1713r., upamiętnia tablica wmurowana nad głównym portalem zamku: przedstawia otoczone wieńcem płaskorzeźbione wizerunki małżonków z łacińską inskrypcją Nec Vita Nec Mors Separabit (Ani życie, ani śmierć nie rozdzieli), emblemat dwóch rąk złączonych łańcuchem, oraz imiona i datę. Ciekawe, że zarówno w płaskorzeźbie z prawej („godniejszej”) strony, jak i w podpisie na pierwszym miejscu występuje kobieta, co w ówczesnych czasach stanowiło ewenement.
KOŚCIÓŁ
Kościół p.w. Św. Trójcy w Owieśnie stanowi obecnie filię parafii św. Jadwigi w Przedborowej. Ten dostojny budynek ufundował ok. 1582r. Fryderyk von Bock zu G?ttmannsdorf (na Dobrocinie). W kościele zachowało się jego epitafium z XVI w. – upamiętniono go wraz z dwiema zmarłymi żonami. Budynek otoczony murem, zajmuje wierzchołek wzniesienia i stanowi dominantę krajobrazu szerokiej okolicy. Jest to budowla orientowana, murowana z kamienia, jednonawowa. Po stronie zachodniej wznosi się wieża, po wschodniej wyodrębnione prezbiteriu, zakończone prostą ścianą i nakryte dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Wyposażenie świątyni jest skromne. Barok reprezentuje prospekt organowy z ok. 1720r. i zespół obrazów: Trójca Święta, Upadek pod krzyżem, Zmartwychwstanie, Droga Krzyżowa, a także ambona z płaskorzeźbami Czterech Ewangelistów, pochodząca z XIX w. Nad wejściem do kościoła znajduje się tablica fundacyjna z wyobrażeniem Trójcy Świętej.